Ζούπαντσιτς, Ότο

(Oton Zupancic, Βίνιτσε 1878 – Λουμπλιάνα 1949). Σλοβένος ποιητής. Μετά τις σπουδές του στο Νόβο Μέστο, στη Λουμπλιάνα και στη Βιέννη, έκανε πολλά ταξίδια που τον έφεραν σε άμεση επαφή και γνωριμία με τα νεότερα λογοτεχνικά κινήματα της Ευρώπης. Το ποιητικό του έργο, που αντιπροσωπεύει μία από τις καλύτερες στιγμές της σλοβενικής ποίησης, ξεκινά από τη λαϊκή έμπνευση για να φτάσει σε ένα ευρύτερο όραμα της ζωής και της τέχνης, αποκαλύπτοντας πλούσια και ζωντανή φλέβα, πνευματώδη και γεμάτη αίσθημα. Από τις καλύτερες συλλογές του θεωρούνται: Μέσα από την πεδιάδα (1904), Μονόλογοι (1908), Στον όρθρο του Αγίου Βίτου (1920) και Η αγράμπελη κάτω απ’ το χιόνι (1945). Λιγότερο επιτυχημένος ως δραματικός συγγραφέας (Βερόνικα Ντεσένισκα, 1924), ο Ζ. άφησε επίσης πίσω του πολλές μεταφράσεις εξαιρετικής ποιότητας και μια πλούσια παραγωγή ποιημάτων για παιδιά.